بروزرسانی شده در 2ام اردیبهشت , 1402
در این آموزش رایگان زبان انگلیسی پادکست زبان انگلیسی شماره پنج راسا زبان رو گوش بدید.
متن انگلیسی پادکست زبان انگلیسی:
Day of the Dead
I arrive in Guatemala on The Day of the Dead, November 1st. I’m curious about this holiday, so I go to the cemetery to see what’s happening. What I find is quite interesting.
The atmosphere is like a party. There are people everywhere. Families are sitting around the graves of their dead ancestors. They clean the graves and add fresh flowers. I walk through the cemetery and admire the beauty of all the colorful flowers.
There is also color in the sky because many kids are flying kites. Some families are having a picnic next to the graves. They eat, drink, and chat together. People laugh and smile.
In the Unites States, cemeteries are always somber. We certainly never have festivals or parties next to graves. We don’t laugh or play music or fly kites in cemeteries either.
I find that I prefer the Guatemalan approach. I like the way they remember and celebrate those who have passed away. I like that they acknowledge death, instead of denying it the way Americans do. I like that there is life, as well as death, in their cemeteries. Guatemalans call it “The Day of the Dead”, but it is also a day to appreciate life.
متن فارسی پادکست day of the dead زبان انگلیسی:
من میرسم به گوآتمالا در روز مردهها اول نوامبر. من در مورد این تعطیلی (روز خاص در تقویم هر کشوری) خیلی کنجکاو هستم، پس میروم به قبرستان که ببینم چه اتفاقی داره میوفته. چیزی که پیدا میکنم (میفهمم) یک ذره جالبه.
جو شبیه یک مهمانی هست. افراد همهجا هستند. خانوادهها دور تا دور قبرها اجدادشون (افراد خانواده که مردند) نشستند. اونها قبرها رو تمیز میکنند و گل تازه اضافه میکنند. من داخل قبرستان قدم میزنم و قشنگی گلهای رنگارنگ را تحسین میکنم. همچنین رنگ در آسمان هست چون تعداد زیادی بچه دارند بادبادک هوا میکنند. تعدادی خانواده اومدند پیکنیک کنار قبرها. اونها میخورند و مینوشند و باهم صحبت میکنند. افراد میخندند و لبخند میزنند.
در ایالات متحده، قبرستانها همیشه غمناک و جدی هست. ما مطمئنا هیچوقت جشن و مهمانی کنار قبرها نداریم. ما نمیخندیم یا موسیقی پخش نمیکنیم یا بادبادک هوا نمیکنیم توی قبرستانها.
من فهمیدم که روش گوآتامالاییها رو ترجیح میدهم. من اون روشی که به یاد میآورند و جشن میگیرند برای کسایی که فوت شدهاند. من دوست دارم که اونها مرگ رو تایید میکنند قبول دارند در عوض اینکه آمریکاییها انکارش میکنند. دوست دارم که زندگی هست همونطوری که مرگ هست در قبرستانهاشون. گوآتامالاییها بهش میگند روز مرده اما همچنین روز سپاسگزاری زندگی هم هست.
[irp]
منبع و جمعآوری: گروه آموزشی راسا
داستان منبع: داستانهای کوتاه AJ hog
گوینده: سجاد شریفیان
سمت راست بالاترین امتیاز است! چپ کمترین!
میانگین امتیاز تعداد آرا
تا به حال رای داده نشده است. اولین نفر باشید!